Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Μαργαρίτης ΣΧΟΙΝΑΣ συμμετείχε σήμερα ως κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης με θέμα: «Η θέση της γυναίκας σε Ελλάδα και Ευρώπη». Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Α’ Θεσσαλονίκης κ. Έλενα Ράπτη και η διαμερισματική σύμβουλος κ. Μαρία Χατζηγεωργίου.
Παρακάτω παρατίθενται τα κυριότερα σημεία από την ομιλία του Μαργαρίτη ΣΧΟΙΝΑ:

• Κάθε χρόνο, με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας, γίνεται απολογισμός της ενίσχυσης των δικαιωμάτων και του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία, αλλά και της ανάδειξης των διακρίσεων που υφίστανται ακόμα οι γυναίκες στη δημόσια και ιδιωτική ζωή.

• Στις μέρες μας μιλώντας για τη θέση της γυναίκας θα πρέπει να πάψουμε να αναζητούμε την ισότητα ως ένα νομικό γεγονός, σαν μια σειρά από νομοθετικές διατάξεις. Πρέπει να αναζητούμε την ισότητα στην καθημερινότητα και η καθημερινότητα δείχνει ακόμα ανισότητες στην αγορά εργασίας, τις εργασιακές σχέσεις, τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

• Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών δεν είναι ζήτημα που αφορά μόνο τις γυναίκες. Είναι ζήτημα που αφορά όλη την κοινωνία, αφού το 52% του ελληνικού πληθυσμού και το 54% του ευρωπαϊκού είναι γυναίκες. Στην Ευρώπη οι γυναίκες έχουν κατά μέσο όρο λιγότερες αρμοδιότητες από τους άνδρες (μόλις το ένα τρίτο των ανώτερων στελεχών είναι γυναίκες και ένα τρίτο επιχειρηματίες), λαμβάνουν χαμηλότερο μισθό για την ίδια δουλειά (διαφορά ύψους 15% μεταξύ του μισθού ενός άντρα και μιας γυναίκας) και είναι άνεργες σε μεγαλύτερο ποσοστό (9,6% από αυτές ψάχνουν για δουλειά, σε αντίθεση με ποσοστό 7,6% για τους άνδρες).Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από την Έκθεση που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 6 Μαρτίου με αφορμή τη μέρα της γυναίκας.

         Θέσεις εξουσίας

• Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί, οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν τη μειονότητα στις υψηλές θέσεις εξουσίας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οι γυναίκες Ευρωβουλευτές σταθερά αυξάνονται καθώς από 17% το 1979, σήμερα ανέρχονται στο 31%. Η αναλογία εξακολουθεί να είναι άνιση, αποτελεί όμως τουλάχιστον το διπλάσιο από τον μέσο όρο των γυναικών που εκλέγονται στα εθνικά κοινοβούλια ανά τον κόσμο. Τα υψηλότερα ποσοστά σε γυναίκες-μέλη του ΕΚ έχει η Ολλανδία, όπου οι γυναίκες ανέρχονται στο 52% . Στο άλλο άκρο η Μάλτα και η Κύπρος που δεν εκπροσωπούνται από καμιά γυναίκα ευρωβουλευτή. Από γυναίκες αποτελείται επίσης το ένα τρίτο των Ελλήνων Ευρωβουλευτών(8 από τους 24).

• Η γυναικεία εκπροσώπηση χρήζει βελτίωσης και στα εθνικά κοινοβούλια. Το μερίδιο των γυναικών στις κοινοβουλευτικές έδρες έχει σχεδόν διπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη των 27, καθώς από 16% το 1997 ανήλθε στο 24% το 2007. Ωστόσο παραμένει κάτω από το 30% που θα ήταν απαραίτητο προκειμένου οι γυναίκες να ασκήσουν επιρροή στη διεθνή πολιτική σκηνή. Σύμφωνα με έκθεση που έγινε το 2007 για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με θέμα « Γυναίκες και άνδρες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων» , είκοσι χώρες παγκοσμίως κατόρθωσαν το 2006 να έχουν 30% γυναικεία συμμετοχή στα εθνικά τους κοινοβούλια, 8 εκ των οποίων είναι μέλη της ΕΕ. Πρόκειται για την Σουηδία(47%), τη Φιλανδία(42%) και την Ολλανδία(39%). Τα εφτά κράτη μέλη που παρουσιάζουν τα χειρότερα ποσοστά γυναικείας κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης(κάτω του 15%) είναι η Τσεχία, η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Σλοβενία, η Ρουμανία, η Μάλτα.

Απασχόληση και επαγγελματική εξέλιξη

• Η μισθολογική διαφορά που υπάρχει μεταξύ ανδρών και γυναικών στην ΕΕ, η οποία ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 15%, έχει παραμείνει ίδια από το 2003 και έχει μειωθεί μόνο κατά μια μονάδα από το 2000. Επίσης , μολονότι οι γυναίκες ωφελήθηκαν από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό αυτών που εργάζονται παραμένει πιο χαμηλό κατά 14,4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με εκείνο των αντρών. Οι γυναίκες είναι συνηθέστερο να εργάζονται χωρίς αμοιβή ή να απασχολούνται μερικώς και μάλιστα στα αποκαλούμενα γυναικεία επαγγέλματα που συχνά ανήκουν στην κατώτερη μισθολογική βαθμίδα. Οι συχνότερες διακοπές της σταδιοδρομίας, συχνά για οικογενειακούς λόγους, σημαίνουν επίσης ότι οι γυναίκες έχουν λιγότερες ελπίδες επαγγελματικής εξέλιξης, παρ’ όλο που σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 77% της κοινής γνώμης θεωρεί ότι πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις.

• Οι διαφορές αυτές που υφίστανται μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι επιζήμιες για την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση και την ανάπτυξη στο εσωτερικό της ΕΕ. Για το λόγο αυτό , η ΕΕ προωθεί ενεργά την ισότητα των δύο φύλων, με πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ίσων ευκαιριών και για την καταπολέμηση των διακρίσεων που έχουν σχέση με το φύλο. Για να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στην απασχόληση, ο επιτυχής συνδυασμός επαγγελματικής, οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής της Λισαβόνας. Σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, στόχος της ΕΕ είναι να εργάζεται το 60% των Ευρωπαίων γυναικών ως το 2010. Οι μηχανισμοί που έχουν ως αντικείμενο τον καλύτερο συνδυασμό μεταξύ της επαγγελματικής αφενός, και της οικογενειακής ζωής αφετέρου, επιτρέπουν στις γυναίκες να αποφεύγουν το δίλημμα να επιλέξουν ανάμεσα στη επαγγελματική σταδιοδρομία και την ποιότητα της οικογενειακής τους ζωής , συμβάλλοντας έτσι στην υλοποίηση των οικογενειακών σχεδίων καθώς και στην απασχόληση των γυναικών. Μέχρι το τέλος του έτους, η Επιτροπή προτίθεται να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό δίκτυο γυναικών που κατέχουν στρατηγικά πόστα προκειμένου να στηρίξει την ισότητα και να διευκολύνει τις ανταλλαγές βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των 27 κρατών μελών.

• Οι χώρες της Β. Ευρώπης κατέχουν τις πρώτες θέσεις στην κατάταξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ(WEF) για την ισότητα των δύο φύλων. Η Σουηδία, η Νορβηγία, η Φιλανδία και η Ισλανδία κατέχουν τις 4 πρώτες θέσεις, αφού εξετάστηκαν οι επιδόσεις τους σε τέσσερις τομείς όσον αφορά την ισότητα ανδρών και γυναικών: μισθολογικές διαφορές, πρόσβαση στην εκπαίδευση και την πολιτική εκπροσώπηση και υγεία, στην οποία περιλαμβάνεται και το προσδόκιμο ζωής. 

• Η θέση της γυναίκας σήμερα, είναι ένα θέμα όχι μόνο επίκαιρο αλλά και ζωτικό. Από αυτή εξαρτάται η δομή της οικογένειας, το κοινωνικό status( πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις και οι κοινωνικοί ρόλοι) και η οικονομία σ’ ένα βαθμό (η πληρότητα θέσεων εργασίας, η καταναλωτική διάθεση και δυνατότητα αύξησης των εσόδων της οικογένειας και άρα η δυνατότητα συνεχούς κατανάλωσης).

• Επίσης, ο ρόλος των γυναικών στην προώθηση της ειρήνης και της ασφάλειας αναγνωρίζεται διαρκώς περισσότερο, με σημαντικό σημείο αναφοράς το ψήφισμα 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, μολονότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα σε όλα τα επίπεδα για την εφαρμογή του ψηφίσματος αυτού. Οι γυναίκες υιοθετούν μια πιο συνολική προσέγγιση προς την ασφάλεια και εξετάζουν θεμελιώδη κοινωνικά και οικονομικά θέματα τα οποία διαφορετικά θα παραμελούνταν. Οι γυναίκες μπορούν να επιτύχουν πιο αποτελεσματικές και πρακτικές ειρηνευτικές συμφωνίες και μεταπολεμικές δραστηριότητες, συμμετέχοντας σε ευρύ φάσμα μέτρων στα οποία η συμβολή τους δεν περιορίζεται στις ειρηνευτικές συνομιλίες αλλά περιλαμβάνει την αποκατάσταση των παιδιών που συμμετείχαν σε ένοπλες ομάδες, τη σύγκληση των αντιμαχόμενων μερών σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
     **(Οι οργανώσεις γυναικών είναι πολύ δραστήριες σε κοινοτικό επίπεδο
         στις πρωτοβουλίες για τον αφοπλισμό και την επανένταξη. Γυναικείες
         ομάδες της κοινωνίας των πολιτών όπως η Propaz στη Μοζαμβίκη ή η
         Dushirehamwe στο Μπουρουντί, είναι αυτές που πείθουν τους
         πολεμιστές να αφοπλιστούν ή συλλέγουν τα όπλα ή προσφέρουν
         ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε απόστρατους και προσπαθούν να
         αντιμετωπίσουν τη διάδοση φορητών όπλων, τις συνέπειες καθώς και
         τις ανάγκες των αποστράτων.**)
          Η στέρηση από τις γυναίκες της δυνατότητας πλήρους συμμετοχής στο
         επίπεδο λήψης αποφάσεων είναι σημαντικό εμπόδιο για την επίτευξη
         των στόχων του ψηφίσματος 1325.

• Μολονότι λοιπόν υπάρχει γενική συναίνεση για την προστασία και τη χειραφέτηση των γυναικών, οι γυναίκες εξακολουθούν να βρίσκονται ακόμα στο περιθώριο. Στόχος λοιπόν πρέπει να είναι η πρακτική εφαρμογή των πολιτικών ισότητας και σε κοινοτικό και σε εθνικό επίπεδο. Θα κλείσω με τα λόγια της Ανγκέλα Μέρκελ: « Η ισότητα θα επιτευχθεί όταν οι γυναίκες θα μπορούν να κάνουν τα ίδια λάθη με τους άντρες και δε θα δέχονται επίθεση γι΄αυτό».