Συνέντευξη στον Ρ/Σ ΝΕΤ 105.8
11.02.09

ΔΗΜ: Έχουμε μαζί μας τον ευρωβουλευτή Μαργαρίτη Σχοινά. Θα μας δώσει όλο το παρασκήνιο και τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με τα όσα συζητήθηκαν χθες . Καλημέρα κ. Σχοινά.
Μ.Σ: Καλημέρα κ. Σιαφάκα.
ΔΗΜ: Θέλω να ρωτήσω τι συνέβη ακριβώς στις Βρυξέλλες . Δεν μας έδωσαν την χρονική παράταση που ζητήσαμε προκειμένου να βελτιώσουμε το έλλειμμα; Είναι υπό διαπραγμάτευση ακόμα ο χρόνος που προσδιορίζεται από το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας; Έχουμε πείσει ότι το Πρόγραμμα αυτό είναι ρεαλιστικό;
Μ.Σ: Καταρχήν κ. Σιαφάκα βλέποντας την κάλυψη από τον ελληνικό τύπο των όσων γίνονται στις Βρυξέλλες για την οικονομική κρίση , δεν σας κρύβω ότι με πιάνει μελαγχολία, γιατί ένα μεγάλο συστημικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη, στα μάτια της ελληνικής κοινής γνώμης μεταφέρεται από τη δημοσιογραφική «πιάτσα» ως «μας τραβούν το αυτί», «δώσαμε μάχη για να αποφύγουμε την επιτήρηση», δηλαδή με όρους εντελώς ποδοσφαιρικούς και αθλητικής αντιπαράθεσης.

- ΔΗΜ: Τι να κάνουμε, η δημοκρατία έχει και αυτή την μελαγχολία της…
Μ.Σ: Χθες λοιπόν δεν έγινε μάχη εδώ , ούτε πάρθηκαν αποφάσεις. Έγινε μια πρώτη εκτεταμένη συζήτηση τη Δευτέρα το βράδυ μεταξύ των Υπουργών των χωρών μελών της ευρωζώνης και την Τρίτη το βράδυ με όλους τους Υπουργούς, και των 27 κρατών μελών, τόσο αυτούς που είναι μέσα όσο και αυτούς που είναι έξω από το ευρώ. Έγινε μια κουβέντα συστημική. Δηλαδή οι Υπουργοί συζήτησαν πρώτον για το πώς θα αντιδράσει συλλογικά η Ευρώπη έτσι ώστε το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα να μπορέσει να απομονώσει αυτά τα τοξικά χρεόγραφα, τα οποία εισήχθησαν από την Αμερική αλλά επιμόλυναν και το δικό μας σύστημα . Δεύτερον έγινε μια συζήτηση για τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας , δηλαδή για τα περιθώρια που έχει κάθε κράτος μέλος μέσα στην ευρωζώνη να κινηθεί λίγο πάνω λίγο κάτω από τους στόχους που βάζει η ΟΝΕ και τρίτον έγινε μια κουβέντα για το πώς καμία κυβέρνηση από τις 27 δεν θα πάρει τέτοια μέτρα που προσπαθώντας να λύσει το δικό της πρόβλημα θα το μετακυλήσει στους άλλους. Παράδειγμα η γαλλική απόφαση που για να στηριχτεί η γαλλική αυτοβιομηχανία  ….
ΔΗΜ: Ναι αυτή η συζήτηση περί προστατευρισμού..
- Μ.Σ: Ακριβώς.
ΔΗΜ: Θέλω να μου πείτε αν η Commission  ζητάει από τη χώρα μας ταχύτερη μείωση των ελλειμμάτων, αν δηλαδή ζητούν να πάμε στο 3% το 2010 και όχι το 2011, όπως θέλει η Ελλάδα και ο Υπουργός Οικονομίας .
- Μ.Σ: Κοιτάξτε, όπως σας είπα έγινε μια συζήτηση για τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας , δεν πάρθηκε καμία απόφαση κι ούτε υπήρξε καμία δρομολόγηση συγκεκριμένων αποφάσεων .
- ΔΗΜ: Δεν υπήρξε δηλαδή πίεση προς αυτή την κατεύθυνση;
Μ.Σ: Εγώ δεν θα μπω σε αυτή τη λογική για πίεση και μαρκάρισμα που σας έλεγα ότι μου προκαλεί μελαγχολία.. .
- ΔΗΜ: Άκουσα τον Υπουργό, τον κ. Παπαθανασίου να λέει πως δεν μας ενοχλεί και τόσο η διετία και ότι αυτό το 0,2% δεν είναι δύσκολο να το πιάσουμε. Βέβαια ακούω ότι σημαίνει 530 εκ. ευρώ αυτό το 0,2% και το ερώτημα που τίθεται είναι αν αυτό σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με νέους φόρους , με περικοπές, με μέτρα που εν πάση περιπτώσει δεν θα είναι ευχάριστα στους πολίτες.
Μ.Σ: Λοιπόν, ας ξαναγυρίσουμε στην αλληλουχία γεγονότων . Υπάρχουν έξι με εφτά χώρες της ευρωζώνης, ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα, οι οποίες είναι πάνω από το όριο του 3%. Άρα θα κινηθεί η διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος την επόμενη Τετάρτη με απόφαση του Κολλεγίου των Επιτρόπων  και η τελική απόφαση για το «μείγμα» της οικονομικής πολιτικής που κάθε μια από αυτές τις χώρες πρέπει να ακολουθήσει για να πέσει κάτω από το 3%, θα παρθεί από το ECOFIN στις αρχές Μαρτίου.
- ΔΗΜ: Θα είναι μια οικονομική απόφαση ή μια πολιτική απόφαση;
Μ.Σ: Νομίζω θα είναι υπό το φως των τρεχουσών συνθηκών , θα είναι ένας συνδυασμός και των δύο. Με ποια έννοια; Ότι κανένα από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης δεν θέλει να τινάξει την ευρωζώνη στον αέρα, ούτε το Σύμφωνο Σταθερότητας που αποτελεί τη μεγαλύτερη συλλογική μας άμυνα απέναντι στις πολύ ασταθείς συνθήκες που επικρατούν στην οικονομία παγκοσμίως. Από την άλλη πλευρά όμως κανένας δεν είναι τόσο παράφρων για να μην καταλάβει ότι περνάμε μια από τις χειρότερες στιγμές στην οικονομική ιστορία από τότε που τουλάχιστον εκείνη καταγράφεται με όρους παγκοσμιοποίησης . Άρα οι Υπουργοί βρίσκονται τώρα σε ένα διημερή διάλογο με τον Επίτροπο Αλμούνια και μεταξύ τους, έτσι ώστε να αποσαφηνιστεί αυτό το μείγμα πολιτικής. Όταν λοιπόν ο Έλληνας Υπουργός λέει ότι αν θα προσαρμοστώ το 2010 ή το 2011 για μένα έχει σχετικά λίγη σημασία , καταλαβαίνω και αναγνωρίζω αυτή την προσέγγιση. Τη συμπληρώνω δε με μια άλλη διάσταση: ότι πέρα από τη λογοδοσία που έχει η  κάθε χώρα απέναντι στους ομολόγους της στην ευρωζώνη, έχουμε και μια άλλη λογοδοσία : στις αγορές. Αυτούς που καταγγείλατε στην αρχή της εκπομπή σας, τους dealers,  που προσπαθούν να  αποσταθεροποιήσουν τις νομισματικές πολιτικές των κρατών μελών πρέπει και σε αυτούς να δοθούν απαντήσεις. Άρα λοιπόν το μείγμα που ψάχνουμε πρέπει να είναι πειστικό , όχι μόνο προς τη Φραγκφούρτη και τις Βρυξέλλες , αλλά και προς αυτούς που κινούν τα ομόλογα.
ΔΗΜ: Μάλιστα. Δώσατε μια γεύση ιδιότυπης επιτήρησης για αυτά τα κράτη που έχουν το πρόβλημα του ελλείμματος;
Μ.Σ: Θα μου επιτρέψετε καταρχήν να αμφισβητήσω τον όρο «επιτήρηση» που επίσης είναι μια ελληνική πατέντα. Αν διαβάσετε τη Συνθήκη δεν υπάρχει αυτός ο όρος  με τη φόρτιση που το χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα. Μιλάμε για διαδικασίες συλλογικές, δηλαδή όλοι παρακολουθούν όλους με αρχηγούς αυτής της διαδικασίας την Επιτροπή  και την Κεντρική Τράπεζα. Άρα αυτό για το οποίο μιλάω είναι μια αμοιβαία δέσμευση του Υπουργού Οικονομικών κάθε χώρας απέναντι στους ομολόγους του και στην Επιτροπή και στη Φραγκφούρτη ότι «ξέρετε, εγώ θα τα καταφέρω με αυτό το μείγμα πολιτικής, το δέχεστε;»
- ΔΗΜ: Δεν είναι επιτήρηση, είναι δέσμευση λέτε εσείς. Μη μείνουμε στο πώς βαφτίζει ο καθένας τη διαδικασία αυτή. Είναι μια δέσμευση, είναι μια διαδικασία επιτήρησης λέει ο Τύπος σήμερα. Η ουσία είναι ότι ίσως χρειαστούν επιπρόσθετα μέτρα που δεν θα είναι ευχάριστα στους πολίτες. Δεν ξέρω αν έχετε κάτι να συμπληρώσετε .
Μ.Σ: Το μόνο που έχω να συμπληρώσω είναι ότι σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που κατά κοινή ομολογία το πράγμα κινείται ολοένα και σε χειρότερη κατεύθυνση, πρέπει να το δούμε όλοι με μια συν- αντίληψη. Και όταν λέω όλοι εννοώ πρώτον το χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει τη μεγάλη ευθύνη να αποκαταστήσει τη ρευστότητα σε συνθήκες δυσκολίας , δεύτερον η κοινωνία η οποία πρέπει και αυτή να συναισθανθεί ότι όλοι μας κουβαλάμε ένα βάρος της ευθύνης όπου κι αν έχουμε ταχθεί ο καθένας και τρίτον οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες πρέπει να στηρίξουν μια διαδικασία που δεν συμβαίνει κάθε μέρα  με πνεύμα ομόνοιας και ομοψυχίας πέρα από χαρακτηρισμούς και φθηνούς λαϊκισμούς.
- ΔΗΜ: Να σας ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την επικοινωνία και τη συμμετοχή . Να είστε καλά κ. Σχοινά.
- Μ.Σ: Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ, καλή σας μέρα.


 

Τελευταία ανανέωση ( 16.02.09 )