Λίγα και ακριβά είναι τα βιολογικά προϊόντα που διατίθενται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις δυνατότητες χρηματοδότησης των παραγωγών που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου αυτοί να στραφούν σε τέτοιες καλλιέργειες.

Αυτό προκύπτει από την απάντηση της αρμόδιας Επιτρόπου Fischer Boel σε σχετική ερώτηση του Ευρωβουλευτή της ΝΔ Μαργαρίτη Σχοινά. Η Επίτροπος δηλώνει ότι η εξέλιξη των τιμών σε μία οικονομία της αγοράς εξαρτάται από το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Κατά συνέπεια, η αυξημένη ζήτηση βιολογικών προϊόντων που παρατηρείται σε πολλά κράτη-μέλη, δεδομένης της στάσιμης προσφοράς, οδηγεί σε αύξηση της τιμής τους.

Παράλληλα παρουσιάζονται αρκετές δυνατότητες χρηματοδότησης των παραγωγών προκειμένου να στραφούν στην καλλιέργεια βιολογικών προϊόντων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να υποστηρίξει τη βιολογική καλλιέργεια έχει προχωρήσει στις παρακάτω δράσεις:

• Οικονομική ενίσχυση των παραγωγών βιολογικών προϊόντων από διάφορα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης, μέσω του Γεωργο-περιβαλλοντικού μέτρου, που καλύπτει μεταξύ άλλων τα συμπληρωματικά κόστη λόγω απώλειας εισοδήματος των γεωργών που εφαρμόζουν φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους παραγωγής.
• Οικονομική ενίσχυση των παραγωγών βιολογικών προϊόντων για επενδύσεις σχετικές με τη βιολογική παραγωγή τόσο σε επίπεδο γεωργικής εκμετάλλευσης όσο και για βιολογική επεξεργασία.
• Υποστήριξη εκστρατειών πληροφόρησης των καταναλωτών για τα οφέλη και την υψηλή διατροφική ποιότητα των βιολογικών προϊόντων.
• Χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων που καλύπτουν διάφορες πτυχές της βιολογικής καλλιέργειας.

Η κατάσταση της αγοράς των βιολογικών προϊόντων αναμένεται να βελτιωθεί αφού από την 1η Ιανουαρίου 2009 θα τεθεί σε ισχύ ο Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ 834/2007), ο οποίος στοχεύει στην εναρμόνιση, την απλοποίηση και την ενίσχυση της διαφάνειας των κανόνων στη βιολογική γεωργία.

Ο Μαργαρίτης Σχοινάς δήλωσε σχετικά «Παρόλο ότι η ζήτηση και οι πωλήσεις των βιολογικών προϊόντων στην Ελλάδα αυξάνονται κατακόρυφα, η προσφορά και οι τιμές διάθεσής τους δεν έχουν ακόμα φτάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο. Ο Έλληνας παραγωγός πρέπει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και να στραφεί από τις παραδοσιακές καλλιέργειες στις βιολογικές, εκμεταλλευόμενος το πλήθος ευκαιριών που παρουσιάζονται».