Ερωτήσεις προς τους Έλληνες Ευρωβουλευτές / Μαρίνα Κουρμπελα
23/11/2007

 1) Πιστεύετε ότι θα κυρωθεί η νέα Συνθήκη ως τον Ιούνιο του 2009;

Δεδομένου ότι η Συνθήκη της Λισσαβόνας δίνει νέες δυνατότητες στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσει επειγόντως τα μεγάλα προβλήματα που την πιέζουν (λαθρομετανάστευση, ασφάλεια, λήψη αποφάσεων), πιστεύω και ελπίζω να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα για επικύρωσή της μέσα στο 2008. Επιθυμώ η Ελλάδα να είναι από τις πρώτες χώρες που θα την επικυρώσουν.

2) Με τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη βγαίνει η Ένωση από το αδιέξοδο των τελευταίων χρόνων;

 Με την υπογραφή της Συνθήκης, η Ένωση αφήνει πίσω της συμπεριφορές εσωστρέφειας και σκεπτικισμού που δυστυχώς τη χαρακτήριζαν την τελευταία περίοδο. Πλέον ρυθμίζονται θεσμικά και διαδικαστικά ζητήματα που εκκρεμούσαν και στο επίκεντρο της ημερήσιας διάταξης τοποθετούνται θέματα ουσίας και πολιτικής. Με την Συνθήκη τελειώνει η εποχή της κουβέντας και αρχίζει η εποχή της δράσης.

3) Οι ενισχυμένες συνεργασίες θα οδηγήσουν σε μια Ένωση πολλών ταχυτήτων;

 Σε μία Ένωση 27 κρατών μελών ο θεσμός των ενισχυμένων συνεργασιών δίνει τη δυνατότητα σε όσα κράτη θέλουν να πάνε μπροστά να το πράξουν. Τα προβλήματα είναι μεγάλα και πιεστικά για να περιμένουν τη λύση τους από τους λιγότερο πρόθυμους εταίρους.

4) Περιέχει η νέα Συνθήκη, βασικές ρυθμίσεις που ευνοούν την Ελλάδα και άλλες που δεν είναι ευνοϊκές για τη χώρα;

 Σε μια τέτοια διαδικασία διαπραγμάτευσης όλοι κάτι κερδίζουν και κάτι χάνουν. Ένα είναι όμως το σίγουρο: η ενίσχυση της δημοκρατίας και της αποτελεσματικότητας της ΕΕ που επιτυγχάνει η Συνθήκη, αποτελεί βήμα προς τα εμπρός για όλους. Ο τελικός απολογισμός είναι θετικός και για τη χώρα μας ιδιαίτερα στους τομείς της ασφάλειας, της εξωτερικής πολιτικής, της ρήτρας αλληλεγγύης και της ενίσχυσης του ρόλου του Κοινοβουλίου ως συν-νομοθέτη των πολιτικών που μας ενδιαφέρουν (π.χ γεωργία).

5) Ενισχύεται ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τη Νέα Συνθήκη;

 Αναμφισβήτητα αυτό γίνεται παράλληλα με την ενίσχυση του ρόλου των Εθνικών Κοινοβουλίων. Το δημοκρατικό έλλειμμα μειώνεται, η συμμετοχική δημοκρατία αυξάνεται και ο πολίτης επανατοποθετείται στο επίκεντρο της πολιτικής.