Άρθρο του Μαργαρίτη Σχοινά
εφημερίδα "Μακεδονία", Κυριακή 26 Απριλίου 2009


Στα είκοσι χρόνια της ενεργού συμμετοχής μου στις ευρωπαϊκές υποθέσεις δεν έχω συναντήσει πιο παρεξηγημένη συνιστώσα του κοινοτικού συστήματος από αυτή του ευρωβουλευτή. Τα τελευταία δύο χρόνια που έχω την εξαιρετική τιμή να υπηρετώ αυτό το αξίωμα ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο αυτή την εικόνα.

Το γενικευμένο στερεότυπο που αναπαράγεται άκοπα από διάφορους καλοθελητές μιλάει για μια απροβλημάτιστη πολιτική φιγούρα που ανεβοκατεβαίνει ως τουρίστας πολυτελείας σε αεροπλάνα και περνάει το χρόνο του σε κοινωνικές και άλλες εκδηλώσεις μακριά από τους εκλογείς του, τα προβλήματα και τις πιέσεις της εσωτερικής πολιτικής επικαιρότητας.

Όσοι όμως ξέρουν από μέσα την κατάσταση, βλέπουν άνδρες και γυναίκες που είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν ταυτόχρονα τρία νοικοκυριά στην Ελλάδα, στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, να βρίσκονται κάθε εργάσιμη μέρα εκτός Ελλάδος, να αφιερώνουν κάθε Σαββατοκύριακο στην κομματική δουλειά, να αφομοιώνουν εκατοντάδες σελίδες πολιτικών εγγράφων κάτω από τρομακτική πίεση, να αναλαμβάνουν την ευθύνη να βρουν φίλους για τη χώρα όχι μόνο στις αίθουσες των Επιτροπών και της Ολομέλειας, αλλά κυρίως στο παρασκήνιο και στους διαδρόμους. Να λειτουργούν σε ένα απαιτητικό πολυεθνικό περιβάλλον, υποχρεωτικά με ξένες γλώσσες και να γνωρίζουν τους πολυδαίδαλους μαιάνδρους του θεσμικού λαβυρίνθου της ΕΕ εκεί όπου παίρνονται οι αποφάσεις που μας αφορούν.

Φαίνεται όμως ότι οι πολίτες με το αλάνθαστο αισθητήριό τους προσεγγίζουν καλύτερα την πραγματικότητα από ότι οι –συνήθως ευρωσκεπτικιστές- λαϊκιστές της απλούστευσης και της ατάκας. Τόσο στην ΕΕ όσο και στη χώρα μας το Ευρωβαρόμετρο δείχνει υψηλότατα ποσοστά αποδοχής και εμπιστοσύνης των πολιτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, περισσότερο από κάθε άλλο θεσμικό όργανο της ΕΕ και συχνότατα από αντίστοιχους εθνικούς φορείς.

Ειδικά το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2009- 2014 θα αποτελέσει έναν ακόμα πιο απαιτητικό στίβο για την επίτευξη ελληνικών διακρίσεων. Σε λιγότερο από δυο μήνες θα εκλέξουμε 22 Έλληνες και Ελληνίδες που θα κληθούν να παντρέψουν τις ευρωπαϊκές πολιτικές  με την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη σε ένα ακόμα πιο σύνθετο και απαιτητικό θεσμικό περιβάλλον.

Στην επόμενη πενταετία θα κριθούν στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο τρία βασικά για το μέλλον του τόπου μας πολιτικά διακυβεύματα: 1) Η συλλογική άμυνα της ΕΕ απέναντι στις συνέπειες της κρίσης με την επεξεργασία ενός μείγματος  οικονομικής πολιτικής που θα μας επαναφέρει στη δημοσιονομική σταθερότητα στηρίζοντας ταυτόχρονα τους ασθενέστερους, 2) το μέλλον των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων για την περίοδο 2014-2020 συμπεριλαμβανομένης και της μελλοντικής γεωργικής πολιτικής της ΕΕ για την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχει για πρώτη φορά δεσμευτικό ρόλο συναπόφασης όπως προβλέπει η Συνθήκη της Λισσαβόνας και 3) η οριστική επίλυση των εκκρεμών εθνικών μας θεμάτων (Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά, Σκόπια) για τα οποία υπάρχει η ακλόνητη βεβαιότητα ότι θα διευθετηθούν οριστικά μέσα στο δεσμευτικό πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου.

Για όλα αυτά σε λιγότερο από δυο μήνες θα κληθούμε να εκλέξουμε τους Έλληνες εκπροσώπους με άμεση δημοκρατική εντολή να τα καταφέρουν.

Ο έπαινος για τις επιτυχίες και ο ψόγος για ότι ενδεχομένως πήγε στραβά θα κριθεί από το αλάνθαστο αισθητήριο του Έλληνα πολίτη. Όχι από τις εύκολες κρίσεις όσων δεν γνωρίζουν ή δεν πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Είναι η ώρα της υπευθυνότητας, του απολογισμού και της λογοδοσίας. Θα ακολουθήσει η στιγμή της στόχευσης και της δέσμευσης για το μέλλον. Στις 7 Ιουνίου θα οριστικοποιηθεί το περιεχόμενο της λαϊκής εντολής στους ευρωβουλευτές που θα αγωνιστούν σε ένα Κοινοβούλιο μάχης, όχι σε μια αρένα εντυπώσεων.