Μαργαρίτης Σχοινάς (PPE-DE ). - Κύριε Πρόεδρε, αυτός ο προϋπολογισμός είναι ο τελευταίος για την τρέχουσα κοινοβουλευτική θητεία και είναι και ο πρώτος προϋπολογισμός που θα ψηφίσουμε από τότε που η οικονομική κρίση χτύπησε την πόρτα μας. Έχει λοιπόν μια ιδιαίτερη σημειολογία· είναι ένας προϋπολογισμός που οι πολίτες θα δουν από κοντά.
Εμένα προσωπικά αυτός ο προϋπολογισμός μού αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, γιατί έχει επιτυχίες αλλά έχει και σκιές. Σίγουρα στις επιτυχίες εγώ προσωπικά κατατάσσω το ότι καταφέραμε έστω οριακά να αυξήσουμε τις πληρωμές σε σχέση με τη θέση του Συμβουλίου, ότι βρήκαμε σχετικά περισσότερους πόρους για την ανταγωνιστικότητα, το περιβάλλον και την ασφάλεια, ότι για πρώτη φορά έχουμε ένα διακριτό στίγμα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης στα νότια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί όπου χώρες όπως η δικιά μου δέχονται κάθε χρόνο εκατό χιλιάδες απελπισμένους ανθρώπους, που χτυπάν την πόρτα της Ευρώπης μέσω των νοτίων συνόρων. Για όλα αυτά πιστεύω ότι δικαιολογημένα έχουμε λόγους να είμαστε ικανοποιημένοι.
Αισθάνομαι όμως μεγάλη απογοήτευση που αυτός ο πρώτος προϋπολογισμός της κρίσης δεν μπόρεσε να δώσει ένα μήνυμα ότι η Ευρώπη και θέλει και μπορεί. Μέσα στα διακόσια δισεκατομμύρια ψάχνουμε ακόμη να βρούμε πώς θα ξοδέψουμε τα πέντε δισεκατομμύρια, τα οποία μερικά κράτη μέλη θέλουν να πάρουν πίσω, αντί να τα θέσουμε στην υπηρεσία της ανταγωνιστικότητας. Είναι μια χαμένη ευκαιρία! Για αυτή τη χρονιά πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα. Έχω ακόμα κάποια ελπίδα ότι στο Συμβούλιο οι συνήθεις ύποπτοι, που τους αρέσει να επιστρέφουν τα πλεονάσματα στα εθνικά υπουργεία, θα κάνουν μια επιπλέον προσπάθεια, έτσι ώστε του χρόνου τουλάχιστον να έχουμε πιο φιλόδοξη προσέγγιση.
