Άρθρο του Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Μαργαρίτη Σχοινά.
Εφημερίδα Απογευματινή

Για μερικούς ο παραπάνω τίτλος μπορεί να φαντάζει υπερβολικός. Δεν έχουμε εξάλλου συνηθίσει να συνδέουμε την Ευρώπη με θεαματικές επιτυχίες στο παγκόσμιο σκηνικό. Για όλους εμάς όμως που είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να ζήσουμε από πρώτο χέρι την μαεστρική διαχείριση της Ε.Ε. σε όλα τα επίπεδα από τον Νικολά Σαρκοζύ και τους Υπουργούς του στο εξάμηνο της Γαλλικής Προεδρίας που κλείνει με το τέλος του 2008, πρόκειται για όντως έξι αξέχαστους μήνες που σίγουρα θα βρουν τη θέση που τους αρμόζει στην 60χρονη ιστορία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Αυτό που έκανε τη Γαλλική Προεδρία ξεχωριστή, δεν είναι τόσο η αναμφισβήτητη ικανότητα του Γάλλου Προέδρου και του πολιτικού της στελεχιακού δυναμικού, αλλά το ότι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μέσα σε λίγους μήνες, απρόβλεπτα γεγονότα και καταστάσεις που συγκλόνισαν ολόκληρο τον πλανήτη και όχι μόνο την Ευρώπη.

Ήδη από τον Αύγουστο του 2008 που η Ευρώπη βρισκόταν μεταξύ διακοπών και Ολυμπιακών Αγώνων, ο Γάλλος Πρόεδρος προσωπικά με συνεχή ταξίδια στο τρίγωνο Μόσχας-Τιφλίδας-Βρυξελλών απέτρεψε μια νέα Βοσνία στον Καύκασο που θα πλήγωνε ανεπανόρθωτα την Ευρώπη. Σήμερα η ειρήνη έχει αποκατασταθεί και ο τελευταίος στρατιώτης έχει αποσυρθεί.

Αμέσως μετά, το Σεπτέμβριο, η χρεοκοπία της Lehman Brothers μετέτρεψε τη χρηματοπιστωτική κρίση των ΗΠΑ σε οικονομική, συστημική απειλή παγκόσμιας κλίμακας. Με πολιτικές πρωτοβουλίες σε πραγματικό χρόνο, ο Νικολά Σαρκοζύ κινητοποίησε τους δύο Ζαν Κλόντ (Ζ.Κ Γιούνγκερ -Πρόεδρο της Ευρωζώνης- και Ζ.Κ. Τρισέ -Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας-) εκφράζοντας στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο τη βούληση της Ε.Ε. να αμυνθεί και να αντιδράσει στην κρίση. Η ανόρθωση του χρηματοοικονομικού συστήματος, η εγγύηση των καταθέσεων, η εκπόνηση συνολικού ευρωπαϊκού σχεδίου αντίδρασης ύψους 200 δισ. Ευρώ, η επίσκεψη στην Ουάσιγκτον και η αντιπροσώπευση της Ε.Ε. στο G20 με ενιαία φωνή έδειξαν ότι όταν η Ευρώπη θέλει, μπορεί. Κορυφαία ουσιαστική και συμβολική κίνηση η σύγκλιση στο Παρίσι -ένα Κυριακάτικο βράδυ- Συνόδου Κορυφής των Αρχηγών Κρατών της Ευρωζώνης που απέτρεψε το εφιαλτικό σενάριο κατάρρευσης των Ευρωπαϊκών χρηματιστήριων το επόμενο πρωί.

Τέλος, η κορύφωση αυτής της συναρπαστικής Ευρωπαϊκής Προεδρίας ολοκληρώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, μιας από τις πιο σύνθετες και φορτωμένες με δύσκολα θέματα στα κοινοτικά χρονικά. Αντίθετα σε όσους προέβλεπαν καταστροφολογικά σενάρια αποτυχίας, οι 27 ηγέτες κατάφεραν να καταλήξουν σε μια τριπλή ιστορική επιτυχία: Συμφώνησαν ομόφωνα στο νομοθετικό πακέτο για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή, συνδυάζοντας τον ηγετικό ρόλο της Ε.Ε. στην προστασία του περιβάλλοντος με τις υπαρκτές ανάγκες της οικονομικής ανάπτυξης στον 21ο αιώνα. Ξεπέρασαν το αδιέξοδο του ιρλανδικού όχι, χαράσσοντας έναν πειστικό οδικό χάρτη που καθησυχάζει τις ιρλανδικές ανησυχίες επιτρέποντας την Ευρώπη να προχωρήσει μπροστά με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Σφράγισαν τη συνολική Ευρωπαϊκή αντίδραση στην οικονομική κρίση με ένα σωστό μείγμα εθνικών και κοινοτικών δράσεων που αναμένεται να ξαναδώσει σφρίγος στην κλονισμένη από την κρίση ευρωπαϊκή οικονομία.

Τί άλλο να περιμένει κανείς από μια εξάμηνη Προεδρία; Πολιτική βούληση, ηγεσία παγκόσμιας εμβέλειας, πίστη στην προστιθέμενη αξία της κοινοτικής δράσης, γρήγορα αντανακλαστικά και ικανότητα σύνθεσης διαφορετικών απόψεων γύρω από το κοινό συμφέρον, οδήγησαν σε μια εικόνα της Ευρώπης πρωταγωνιστή, όχι θεατή των εξελίξεων.