Εφημερίδα Αγγελιοφόρος της Κυριακής
08.03.2009

Μετά από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και "ταξίματα" που απλώς ανανεώνονταν κάθε Σεπτέμβριο στα εγκαίνια της ΔΕΘ χωρίς να υλοποιούνται ποτέ, η κυβέρνηση Καραμανλή δρομολόγησε την πενταετία 2004-2009 ΟΛΑ όσα είχε προαναγγείλει ως αναπτυξιακή "προίκα" για τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία, με εξασφαλισμένους πόρους και δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα.

 Η περασμένη πενταετία αποδεικνύει στους -παραδοσιακά απαιτητικούς- πολίτες και φορείς της πόλης ότι οι δεσμεύσεις γίνονται πράξεις: τα εργοτάξια του μετρό ενοχλούν γιατί υπάρχουν και λειτουργούν σε όλη την πόλη, η Εγνατία ολοκληρώνεται σε όλο το μήκος της, οι τελευταίοι κρίκοι του αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ είτε εγκαινιάζονται είτε θα δοθούν στην κυκλοφορία σύντομα, η μετεγκατάσταση της ΔΕΘ έχει αμετάκλητα δρομολογηθεί, το Διεθνές Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε και παράγει γνώση,  οι δομές της έξυπνης ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ, Τεχνόπολη)  αποτελούν απτή πραγματικότητα ή βρίσκονται σε προδιαγεγραμμένη πορεία ολοκλήρωσης (Ζώνη Καινοτομίας).

Άρθρο του Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Μαργαρίτη Σχοινά.
Εφημερίδα Απογευματινή

Για μερικούς ο παραπάνω τίτλος μπορεί να φαντάζει υπερβολικός. Δεν έχουμε εξάλλου συνηθίσει να συνδέουμε την Ευρώπη με θεαματικές επιτυχίες στο παγκόσμιο σκηνικό. Για όλους εμάς όμως που είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να ζήσουμε από πρώτο χέρι την μαεστρική διαχείριση της Ε.Ε. σε όλα τα επίπεδα από τον Νικολά Σαρκοζύ και τους Υπουργούς του στο εξάμηνο της Γαλλικής Προεδρίας που κλείνει με το τέλος του 2008, πρόκειται για όντως έξι αξέχαστους μήνες που σίγουρα θα βρουν τη θέση που τους αρμόζει στην 60χρονη ιστορία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Αυτό που έκανε τη Γαλλική Προεδρία ξεχωριστή, δεν είναι τόσο η αναμφισβήτητη ικανότητα του Γάλλου Προέδρου και του πολιτικού της στελεχιακού δυναμικού, αλλά το ότι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μέσα σε λίγους μήνες, απρόβλεπτα γεγονότα και καταστάσεις που συγκλόνισαν ολόκληρο τον πλανήτη και όχι μόνο την Ευρώπη.

Η βιομηχανική επανάσταση του 21ου αιώνα: Η ώρα της πράσινης οικονομίας.
Από την κοινωνία των "4x4", στην Ευρώπη του "Τρία 20αρια για το 2020"

Άρθρο του Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Μαργαρίτη Σχοινά.
Εφημερίδα Κέρδος, Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Περίπου 130 χρόνια μετά τη βιομηχανική επανάσταση που γέννησε και τροφοδότησε την ευημερία των Ευρωπαίων για πολλές δεκαετίες, η Ευρώπη αλλάζει σελίδα στο αναπτυξιακό της πρότυπο. Η σημερινή ενεργοβόρα ανάπτυξη που οδήγησε την Ε.Ε. στην κατανάλωση 80 εκατ. βαρελιών πετρελαίου ημερησίως, που εκτόξευσε στα ύψη τις εκπομπές αερίου και που κατέστησε το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή σε παγκόσμια απειλή για το μέλλον, απλά ολοκλήρωσε τον κύκλο της. Τί όμως σημαίνει στην πράξη ο όρος "Πράσινη Οικονομία" και τί σηματοδοτεί; Πρόκειται για διλληματική επιδίωξη ή συμβατή εξίσωση;

Άρθρο του Μαργαρίτη Σχοινά,
Ναυτεμπορική
Περιοδικό "Προεκτάσεις", ετήσια έκδοση, Δεκέμβριος 2008

Η Ευρωπαϊκή οικονομία πληρώνει σήμερα τις εκκεντρικότητες ενός αμερικανικού συστήματος που λειτουργούσε ανεξέλεγκτα, χωρίς κανόνες, με μοναδικό σκοπό την αύξηση της ρευστότητας στην αγορά και τη διάθεσή της εδώ και εκεί. Ενώ οι νεοϋορκέζοι χρηματιστές απολάμβαναν μια πολυτελή ζωή με εικονικά χρήματα, οι αμερικανικές τράπεζες είχαν επιδοθεί σε μια κούρσα δανεισμού κεφαλαίων χωρίς να απαιτούν από τον δανειολήπτη ούτε προκαταβολή, ούτε αξιόπιστη εγγύηση αποπληρωμής.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η χρηματοπιστωτική ανισορροπία δεν θα αργούσε να έρθει και δεδομένου του σημερινού παγκοσμιοποιημένου οικονομικού συστήματος, να εξαπλωθεί σταδιακά σε Ευρώπη και Ασία. Από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τα «τοξικά» αμερικανικά κεφάλαια, η χρηματοπιστωτική κρίση έφτασε και στην πραγματική οικονομία. Παραδοσιακοί βιομηχανικοί κλάδοι -όπως για παράδειγμα η αυτοκινητοβιομηχανία- αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, η κατανάλωση και οι οικονομικές επιδόσεις των κρατών φθίνουν, η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) γίνεται δυσκολότερη, οι ρυθμοί απασχόλησης και οι επενδύσεις μειώνονται.

Άρθρο του Ευρωβουλευτή της ΝΔ, Μαργαρίτη Σχοινά
Εφημερίδα "Μακεδονία" , 18.12.08 Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών.

Άνθρωποι στοιβαγμένοι σε βάρκες και φορτηγά, καταταλαιπωρημένοι από την πείνα, το κρύο και την αθλιότητα των μεταφορέων τους. Κι αυτό είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Η λαθρομετανάστευση αποκτά ολοένα και πιο δραματικές διαστάσεις στον περίγυρο της Ευρώπης, κυρίως δε στα νότια σύνορα της ΕΕ.
 
Τι σημαίνει όμως η αύξηση του αριθμού των λαθρομεταναστών στις χώρες υποδοχής; Πέρα από την αύξηση της ανεργίας και της μαύρης εργασίας στην ήδη κλονισμένη ευρωπαϊκή οικονομία, σημαίνει κυρίως εκρηκτική αύξηση του οικονομικού βάρους στα κράτη υποδοχής, τα οποία δαπανούν ετησίως μεγάλα ποσά για την αντιμετώπιση του φαινομένου αλλά και για την περίθαλψη των λαθρομεταναστών, ιδίως στα κυρίως σημεία εισόδου στα νότια σύνορα της ΕΕ.

Άρθρο του Ευρωβουλευτή Μαργαρίτη Σχοινά
Ναυτεμπορική, 15 Νοεμβρίου 2008

Τι το κοινό έχουν τα όρια εκπομπών ρύπων, η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και της ΠΓΔΜ προς την Ε.Ε. ή η βοήθεια στους πυρόπληκτους; Είναι όλα θέματα που αφορούν ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας που επηρεάζονται καθοριστικά από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Παρακολουθώντας την πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα για τον χαρακτήρα των Ευρωεκλογών του 2009, διαπιστώνω ότι για μια ακόμη φορά χαρακτηρίζεται από ζητήματα που ελάχιστα έως καθόλου συνδέονται με τον ρόλο και τις αρμοδιότητες του μοναδικού Ευρωπαϊκού θεσμού που διαθέτει άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση.

Ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με πρωτοφανή άνεση εκκρεμούς χαρακτήρισε τις Ευρωεκλογές πρώτα ως "χαλαρή ψήφο" και δύο μήνες μετά ως "δημοψήφισμα". Άλλοι, σοβαροί κατά τα άλλα αναλυτές εξαντλούν το ενδιαφέρον τους στα προγνωστικά ονοματολογίας υποψηφίων Ευρωβουλευτών. Διάφοροι "ερευνητές" αθροίζουν σε απόλυτα νούμερα ετερόκλητα στοιχεία πολιτικής παρέμβασης ως ένδειξη της αποτελεσματικότητας των Ευρωβουλευτών, λες και η ποσοτικοποίηση στεγνών αριθμητικών δεδομένων μπορεί να αντικαταστήσει την ουσία και το ειδικό βάρος της πολιτικής δράσης.

Άρθρο του ευρωβουλευτή Μαργαρίτη Σχοινά
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 19 Οκτωβρίου 2008

Ας μη χάνουμε χρόνο και ας μη ξοδεύουμε λέξεις για τη διάγνωση των αιτιών που οδήγησαν στην παρούσα διεθνή, οικονομική κρίση. Τα πράγματα είναι απλά: πληρώνουμε τις εκκεντρικότητες του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος που έμαθε να λειτουργεί χωρίς κανόνες, χωρίς εποπτεία, κινούμενο αποκλειστικά στη βάση μιας υπερβολικής ρευστότητας που έπρεπε να μοιραστεί εδώ και εκεί. Κάπως έτσι λοιπόν, οι αμερικανοί τραπεζίτες χρηματοδότησαν επισφαλή στεγαστικά δάνεια, επιμολύνοντας όχι μόνο τους δικούς τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς αλλά και όλους όσους είχαν την απερισκεψία να επενδύσουν σε χρεόγραφα και συμμετοχές που τώρα πια μάθαμε να αποκαλούμε ως "τοξικά".
 
Έτσι λειτουργεί η παγκοσμιοποιημένη σημερινή οικονομία όπου οι ροές του χρήματος και η αλληλεξάρτηση των οικονομικών μεγεθών είναι υπερεθνικά δομημένες, σε αντίθεση με τους εποπτικούς μηχανισμούς, τις διαδικασίες δημοκρατικού ελέγχου και την πολιτική λογοδοσία που παραμένουν δυστυχώς εθνικές. Το ζητούμενο τώρα πια, δεν είναι η διάγνωση αλλά η συνταγογράφηση της υπερεθνικής θεραπευτικής αγωγής που για να είναι αποτελεσματική πρέπει να επικεντρώνεται στις αιτίες της ασθένειας και όχι στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.