Μέσα στον ορυμαγδό των διεθνών εξελίξεων που απασχολούν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη αυτή την εποχή νιώθω την ανάγκη να επιστήσω την προσοχή των πολιτών της Ισπανίας σε μια λιγότερο γνωστή σε αυτούς υπόθεση αλλά πολύ σημαντική για τη χώρα μου, την Ελλάδα, αλλά και τις ευρωπαϊκές αξίες πάνω στις οποίες χτίζουμε καθημερινά την Ενωμένη Ευρώπη. Πρόκειται για την υπόθεση της οριστικής ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας η οποία έχει εισέλθει στο πιο κρίσιμο στάδιο διαπραγμάτευσηΟ Ειδικός Μεσολαβητής  του ΟΗΕ έχει προτείνει μια ενδιαφέρουσα δέσμη ιδεών, η οποία μπορεί και πρέπει να οδηγήσει στην υιοθέτηση μίας επίσημης διεθνούς ονομασίας που θα επιτρέψει στην μικρή, πολυπολιτισμική χώρα των Βαλκανίων να βρει τη θέση της στο ΝΑΤΟ και αργότερο στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Η κεντρο-δεξιά ελληνική κυβέρνηση, που διαθέτει και τη σχετική στήριξη της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης, έδειξε την καλή της θέληση να προχωρήσει σε έναν έντιμο συμβιβασμό στο πλαίσιο της διαδικασίας του ΟΗΕ που θα καταδεικνύει το αυτονόητο: ότι η μικρή αυτή χώρα που προέκυψε από τη διάσπαση της τέως Γιουγκοσλαβίας έχει έναν γεωγραφικό δεσμό με την έννοια Μακεδονία, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μονοπωλήσει τον όρο αυτό, που από την αρχαιότητα ακόμη χαρακτηρίζει μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τις διαχρονικές αξίες του ελληνικού πολιτισμού.                                                                                  

Εφημερίδα "Αγγελιοφόρος"  Κυριακή, 3 Φεβ. 2008

Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με τη ραγδαία ανάπτυξη στους τομείς των μεταφορών και του εμπορίου, υπάρχει αυξημένη ανάγκη για παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας από σύγχρονα ανταγωνιστικά λιμάνια. Το σχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για τα λιμάνια της χώρας μας ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις του διεθνούς περιβάλλοντος και του εντεινόμενου ανταγωνισμού στη λιμενική βιομηχανία, ίσως είναι από τις τελευταίες ευκαιρίες της πόλης μας να αξιοποιήσει τη γεωστρατηγική της θέση και να αναδειχθεί σε ισχυρό παίχτη της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων. Θα πρέπει λοιπόν ν’ αναλογιστούμε αν θα επιτρέψουμε να επικρατήσουν η στείρα άρνηση και οι θεωρίες συνομωσίας περί ξεπουλήματος του λιμανιού ή θα ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά επιλέγοντας τον δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της ανάπτυξης.

'' The Bridge''  magazine
 Issue 8, 1o τρίμηνο 2008

The European Union today is a community of values, cultures and people living together in harmony as was never possible before. The founding father of the European project, Jean Monnet placed people and cultures in the core of his thinking. He has been quoted with the statement “Nous ne coalisons pas des Etats, nous unissons des homes” (We do not unite states, but people). European integration indeed, is based on an open dialogue between people and cultures, and goes far beyond than being simply an alliance of states.

Nowadays Europe unites twenty seven Member States with different cultural and religious traditions. Diversity is part of Europe’s genetic code, since the continent was never a uniform entity. For the last fifty years Europeans have been writing a new chapter in their history. Diversity serves as a basis for cooperation, development and prosperity, while the notion of mutual respect has become one of the guiding principles of Europe. A true sense of belonging to a common space can only be acquired by embracing differences and shaping the various aspects of belonging to a community. This is where intercultural dialogue can play a crucial role.

Εφημερίδα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

 
Το 2008 παρουσιάζει πλήθος ευκαιριών τόσο για την Ευρώπη στο σύνολό της όσο και για την Ελλάδα και τον τόπο μας, αρκεί να φερθούμε έξυπνα, να κινηθούμε γρήγορα και να τις εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα κυριαρχήσει η διαδικασία επικύρωσης της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης από τα 27 κράτη μέλη. Η νέα Συνθήκη ρυθμίζει οριστικά εκκρεμότητες ετών, δίνει μια νέα δυναμική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την κάνει πιο λειτουργική, δημοκρατική και ικανή να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Θέλουμε η Ελλάδα να είναι μεταξύ των πρώτων χωρών που θα επικυρώσουν τη νέα Συνθήκη. Στοχεύουμε, καθόλη τη διάρκεια του 2008, σε μια συζήτηση που θα είναι ανοικτή σε όλη την κοινωνία, θα εμπλέκει όλους τους κοινωνικούς εταίρους και θα επικεντρωνεται στα ζητήματα ουσίας. Προσβλέπω σε μια πανηγυρική επικύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων με μεγάλη συμμετοχή Βουλευτών και ουσιαστική συζήτηση. Το 2008 θα σημάνει το τέλος της Ευρώπης που συζητάει και την αρχή της Ευρώπης που δρα.

Περιοδικό "Ευρωπαϊκή Έκφραση", Τεύχος 67                                                                                                                                                                                                                                                                              11 Δεκεμβρίου 2007

Μετά τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία το 2005 και την περίοδο περισυλλογής και δημόσιας συζήτησης που ακολούθησε στην Ευρώπη για μια περίοδο δύο ετών, οι Αρχηγοί Κρατών ή Κυβερνήσεων υπέγραψαν στις 13 Δεκεμβρίου 2007 στη Λισσαβόνα τη νέα Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια νέα σελίδα στην ιστορία της Ένωσης αρχίζει, αφού η Συνθήκη της Λισσαβόνας ρυθμίζει εκκρεμότητες ετών, κυρίως θεσμικές, που προέκυψαν μετά τις τελευταίες διευρύνσεις της Ένωσης, και τις οποίες δεν είχε καταφέρει να επιλύσει ούτε η Συνθήκη της Νίκαιας αλλά ούτε και η Συνταγματική Συνθήκη. Ήταν επιθυμία των περισσοτέρων Κρατών Μελών να κλείσει επιτέλους το ζήτημα των εκκρεμοτήτων σύντομα, ώστε να μπορέσει η Ένωση να προχωρήσει μπροστά.